مترجم سایت

خيلي جالبه :از سوسک مي ترسيم................از له کردن شخصيت ديگران مثل سوسک نمي ترسيم. از عنکبوت مي ترسيم................از اينکه تمام زندگيمون تار عنکبوت ببنده نمي ترسيم. از شکستن ليوان مي ترسيم................از شکستن دل آدما نمي ترسيم.

 باید در این مورد فکر کنبم................................نظرتونو در مورد این پست  در نظرات قرار بدید.

  بسمی تعالی 

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :هر كسى كه ميان دو

چشم مادرش را ببوسد اين عملش سپر و مانعى مى

گردد بين او و آتش جهنم .

و درروايات آمده كه :هر كسى پاى مادرش را ببوسد گويا

آستانه كعبه را بوسيده است

روزگاری شهر ما ویران نبود......

                                                        دین فروشی اینقدر اسان نبود .....

   صحبت از موسیقی عرفان نبود .....

                                                        هیچ صوتی بهتر از قرآن نبود.....

   دختر را بی حجابی ننگ بود.....

                                                        رنگ چادر بهتر ازهر رنگ بود.....

   پشت پا بر دین زدن ازاد گیست.....

                                                        حرف حق گفتن عقب افتاد گیست.....

   بی تو منکر ها همه معروف شد.....

                                                        کینه توزی با دلی مکشوف شد.....

    بی تو دلهامان به جان امد بیا.....

                                                        کاردها بر استخوان امد بیا.........

در کلاس حفظ تقوا و شرف

دختران درند و چادر چون صدف

بهترین سرمایه زن چادر است

زانکه زن را زینت زن ، چادر است

حفظ چادر ، حفظ دین و مذهب است

شیوه زهرا و درس زینب است

حفظ چادر نص قرآن مجید

قفل جنت را بود تنها کلید

حفظ چادر سد فحشا می شود

روسفیدی نزد زهرا می شود

خدایا دستان بندگانت را برای تعجیل در فرج اقا (عج)را خالی 

                                                                   بر مگردان ..................

این شعر رو تو دوره اصلاحات گفته بودم و گمون نمی کردم دیگه کاربردی داشته باشه ولی انگار قصه بسیجی ها در هر دورانی همون معصومیت و مظلومیته چه جنگ سخت باشه و چه جنگ نرم…

 اتل متل بسیجی
 همونکه بی‏قراره
 از نامروتی‏ها
 هزارتا قصه داره

 یه روز یه اسبی داشت و
 یه سنگر قشنگی
 عکس امام و قرآن 
 روی دوشش،تفنگی

 دلش پر از غصه شد
 جنگ که به آخر رسید
 غصه و درد و رنجش
 یکی یکی سر رسید 

 کبوتر عشق اون
 توجماران لونه داشت
 وقتی امام رو می‏دید
 هیچ آرزویی نداشت

 از وقتی که امام رفت
 دلش پیش علی موند
 سرود عاشقی رو
 تو دشت رازقی خوند

 تموم آرزوهاش
 لبخند رهبرش بود
 اسم آقا مثل گل
 تو باغ باورش بود 

 تا اینکه نامردما
 دوباره سر رسیدن
 این بار به شکل یک دوست
 به جنگ اون دویدن 

 یواش یواش حجاب رو
 از دخترا گرفتن
 اون پسرای خوب رو
 از مسجدا گرفتن 

 می‏گفتن ایران اما
 آمریکا رو می‏خواستن
 نامردا از پشت سر
 خنجرا رو می‏کاشتن

 چفیه‏های جنگی رو
 یه تیکه پارچه خوندن
 به جای تکبیر ، اونا 
 سوت و کفو نشوندن

 بسیجی رو می‏زدن
 اون آدمای نامرد
 بش می‏گفتن :دیوونه!
 برو، به جبهه برگرد

 بش می‏گفتن: شماها
 طالب جنگ و خونید
 می‏خواید که شادی ها رو
 از دلمون برونید

 بسیجی غصه می‏خورد
 غصه دلش رو می‏کشت
 اما بازم دردشو
 به هیچ کسی نمی‏گفت

 آخر یه روز ناله زد
 دلش کتک خورده بود
 آخه چشم آقا رو
 گریه کنون دیده بود

 آقا به فکر اون بود
 چفیه به گردن انداخت
 تو قلب اون بسیجی
 یه شور تازه انداخت  

 از اون به بعد وقتیکه
 بسیجی غصه داره
 با یک نگاه به رهبر
 خستگی در میاره

 تو چشمای رهبرش
 ائمه رو می‏بینه
 از خدا خواسته هیچ‏وقت
 داغ اونو نبینه…

                   (شعر از شاهد)